Een weekje met van alles en nog wat..

Deze week geregeld dat ik nog een tijdje in Malawi mag verblijven. Ze hebben hier in Malawi als regel dat je 30 dagen mag blijven na aankomst op het vliegveld. Aan het eind van die 30 dagen is het mogelijk om je visum met 60 dagen te verlengen in Lilongwe bij het immigratiekantoor. Om deze 60 dagen te krijgen moet je wel een pak geld neerleggen, 10.000 kwacha. Aangezien het grootste biljet dat ze hier hebben 500 kwacha is, is dat dus een best pak. Omgerekend is het maar 50 euro, dus dat valt voor ons nog te overzien natuurlijk. Ook met pinnen trekken we altijd een gigantisch pak uit de muur. Omdat wij geen pinautomaat bij ons in de buurt pinnen moeten we voor een langere periode pinnen.

Ook zijn we weer hard aan de gang geweest met het water probleem hier in de community. Ondanks dat alles aangesloten was leek er ergens veel water zomaar weg te stromen. Samen met Laurens op onderzoek gegaan en toen bleek dat er door de leiding die naar het huis van de zusters loopt veel water weg stroomde, maar dat er daar geen water uit de kraan kwam. Uiteindelijk vonden we daar een leiding die de grond in liep maar waarvan we echt niet wisten waar die heen ging. Door deze leiding stroomde veel water gewoon weg, net alsof er ergens een groot lek zit in een leiding die naar ons idee nergens heen loopt.

Daarom samen met het bedrijf die de boel had aangesloten deze leiding afgesloten. Zolang niemand gaat dat klagen dat er ergens geen water is zit dat wel goed. Hierna bleek dat er ook bij het huis van de zusters gewoon water uit de kraan kwam. Ook hebben we een terugslagklep in de toevoerleiding van de nieuwe extra pomp geplaatst waardoor de pomp nu keurig de boel op druk houd. Vanaf toen had iedereen keurig water en werkte alles beter als ooit te voeren. Zelfs onze koude douche werkt nou! Van de week dus ook dat gat in de grond dat als wc moet dienen eens goed afgedicht en de deur er na toe lichtelijk geblokkeerd. Mijn malawiaanse moeder vindt het namelijk zo nu en dan nog wel eens leuk om toch stiekem dat gat te gebruiken en dan haalt ze die hele afdichting over de hoop zodat al die kakkerlakken er weer uit kunnen zodra het donker is. Nu lijken ze allemaal mooi in dat gat te blijven.

Een paar dagen lang was er hier een hoop herrie op het terrein. Maandag aan het begin van de avond kwamen er drie grote trucks hier het terrein opgereden van een bedrijf die hier een waterput zou gaan boren. Dit was wel erg mooi om te zien en ook leuk om met die mensen te praten. De eigenaar is een blanke Zuid-Afrikaan en hij stond hier met een afgedankte caravan achter ze 4x4 terrein wagen te kamperen. Niet te geloven dat hij die caravan over al die offroad weggetjes meesleurt. Na de eerste waterput van 48 meter klaar te hebben bleek dat ze nog een tweede put gingen boren aan de andere kant van het terrein. Deze klus hadden ze na overleg overgenomen van een ander bedrijf die eigenlijk die put zou gaan boren maar voorlopig geen tijd heeft. Uiteindelijk zijn alle trucks pas vrijdag ochtend in alle vroegte vertrokken.

Met de Jiko’s gaat het ook fantastisch. Deze week hebben we de deurtjes gemaakt die het gat waar het vuur in gemaakt wordt afdicht zodat de warmte binnen in de Jiko blijft en de vlammen niet naar buiten komen zetten. Ook hebben we platen gemaakt die bovenop de schoorstenen komen die de regen tegen moeten houden. Echter was toen het cement op dus hebben we tot donderdag moeten wachten voordat er verder kon worden gebouwd. Woensdag konden we mooi cement kopen in Lilongwe omdat we daar toch heen moesten voor de immigratie.

Aan het eind van deze week zijn we begonnen met de bouw van een grote Jiko in de keuken in een huisje waar het personeel van het ziekenhuis onder de middag lunch kookt en waar kooklessen worden gegeven aan vrouwen hier uit de omgeving. Ook heb ik overleg gehad met Sister Florence over het Jiko project en ben ik samen met Laurens en haar langs alle huizen geweest om te kijken waar we overal Jiko’s gaan neerzetten. Ze wil eigenlijk in alle huizen een Jiko omdat de huizen niet van het personeel zelf zijn en de bewoners dus eens in de zoveel jaar wisselen. Omdat niet iedereen een elektrisch kooktoestel heeft wil ze wel een goede mogelijkheid bieden om te kunnen koken. In totaal kunnen er nog zo’n 13 Jiko’s gebouwd worden. Dit gaat waarschijnlijk lang niet lukken in de tijd dat wij hier zijn, maar omdat we de kennis overgedragen hebben aan de bouwers van hier, gaan hun er zeker mee door als wij vertrekken.

Ook nog een aantal andere reparatie klusjes gedaan deze week. Een aantal kranen gerepareerd hier op het terrein zodat ze niet meer lekken. Zo blijft de druk in de leidingen beter behouden. Ook onze wc die vulde maar heel langzaam, hierbij bleek de vlotter gewoon helemaal verstopt met zand te zetten. Na deze schoongemaakt te hebben werkte dit ook weer goed. Verder nog een eenvoudige level meter in het waterreservoir gemaakt waar het water van de community in opgeslagen zit. Zo kunnen we van buitenaf zien of die tank leeg of vol is en kunnen de bewakers op tijd de pomp om hem te vullen inschakelen zodat we nooit meer zonder water hoeven te zitten zolang er stroom is om de pomp aan te kunnen zetten.

Gistermiddag hebben we ook de eerste echte goede regenbui meegemaakt hier. Dat geeft toch aan dat het regenseizoen een beetje gaat beginnen hier. Het regende echt de hele middag dus daarom maar een beetje experimentjes gaan doen op onze Jiko thuis voor Lauren zijn afstuderen. Ook nog even een paar antwoorden op vragen in jullie reacties. Sommige zijn hierboven al beantwoord. In ieder geval kunnen er dus echt 20 mensen in de ambulance. Laatst ook nog gezien hoe ze vrolijk twee ambulances vol duwde met een groep van 30 vrijwilligers, 3 leraren en 2 chauffeurs. Dus ook gewoon weer 16 á 17 man in één ambulance. Dit keer wel met de klep dicht, de vorige keer met het voetbalteam moest de achterklep open blijven doordat ze ook nog tassen mee hadden.

En mijn buikje? Dat valt toch wel mee!? Haha, maar als ik een weegschaal in het ziekenhuis hier moet geloven is er wel 5 kg vanaf. Eigenlijk geloof ik daar geen snars van omdat ik hier meer dan genoeg te eten krijg en zelfs twee keer per dag warm eet. Ook krijg ik bijna dagelijks een flinke bak nsima voorgeschoteld, het meest gegeten voedsel (maisdeeg) in Malawi. Dus we zullen wel zien terug in Nederland of die weegschaal van hier klopt. Gisteravond heb ik waarschijnlijk alles er wel weer aangegeten want wij zijn lekker in Lilongwe bij Mama Mia, een Italiaans restaurant, een riante pizza wezen eten. Daarna het nachtleven van Malawi verkend en in een leuke club beland. ’s Nachts in een lodge blijven slapen en vandaag weer met de Minibus en Motortaxi terug naar Mtendere gegaan.

Jeroen