Koken op de Jiko’s!

Na ruim tien dagen zonder water gezeten te hebben kwam er van de week eindelijk weer water uit de kraan in ons huisje. Na negen dagen zonder water kwam het bedrijf dat de klus had aangenomen eindelijk om de leidingen weer aan te sluiten. Toen bleek dat ze niet de juiste onderdelen bij hun hadden om de laatste leiding aan te kunnen sluiten die de huizen op het terrein van het ziekenhuis voorziet van water. Het ziekenhuis zelf had wel weer water, maar wij dus nog niet.

Toen ze de dag erna terug kwamen en alles hadden aangesloten zat kwam er nog steeds geen water uit de kraan. ’s Avonds nog eens even er naar gekeken toen het bedrijf weg was. Eerst leek het erop dat ze de nieuwe pomp die voor extra druk moet zorgen verkeerd hadden aangesloten. De pomp uitgezet en ja hoor een paar minuten later kwam er wel water uit de kraan. De afgelopen dagen is het nog steeds wel een geklooi, dan weer wel water dan weer niet, maar het is al vele malen beter dan niks.

Het mooie was dat ons waterreservoir op het dak voor de douche ook niet meer vullen nadat het water het wel deed. Dus maar eens het dak opgegaan om te kijken. De vlotter van het reservoir bleek te haperen nadat deze onderhand dus al elf dagen droog had gestaan. Na een beetje bewegen vulde het reservoir zich weer en toen heb ik aan het begin van de avond eindelijk weer eens een echte lekker douche kunnen namen na elf dagen zonder te hebben gezeten.

Van de week was ik dus erg blij dat we weer water te hadden, maar ik had deze week nog een hele goede reden om heel erg blij te zijn. Maandag zijn we voorzichtig begonnen om de vrouwen (de familie van de patiënten) die voor die patiënten in het ziekenhuis koken op de jiko’s te laten koken. We kregen een paar vrouwen zover dat ze het wel wilden proberen met wat brandhout dat wij meegenomen hadden. Na drie pannen nsiema en een pan groente te hebben gekookt zijn we weer vertrokken. Helaas werd het koken op de jiko’s die middag niet voortgezet.

Toen we dinsdag aan jiko nummer vijf wilden gaan beginnen moesten op deze plek de three stone fires wel ophoepelen. Die ochtend dan ook heel bewust alle vrouwen stuk voor stuk op de jiko’s laten koken. De jiko bouwers zijn ondertussen begonnen met de basis van jiko nummer vijf. Ik ben samen met Laurens Jan de hele dag in de keuken de vrouwen gaan helpen met vuurtjes maken en proberen duidelijk te maken hoe ze een beetje met de jiko’s moeten werken. Een van de bouwers die aardig Engels kan kon soms mooi wat dingen vertalen in het Chichewa en zo lukte het dan ook echt om de vrouwen op de jiko’s te laten koken.

Na een geslaagde dinsdag waarop er geen enkele three stone fire meer te bekennen was ging ik in grote afwachting van wat ik aan zal treffen woensdag ochtend weer naar de keuken om te kijken hoe de situatie daar nu was wat betreft het koken en om verder te bouwen aan de jiko. Tot mijn grote verbazing waren alle vrouwen gewoon keurig netjes op de jiko’s aan het koken en was er weer geen enkel three stone fire te bekennen. Dit was echt een mooi moment want dit betekend dat we er echt in geslaagd zijn om de vrouwen van de jiko’s gebruik te laten maken. Ze lijken er zelf echt blij mee en een van de vrouwen noemde nog als voordeel op dat ze nou schoon eten hebben omdat er geen as meer van het vuur in het eten kan waaien. Dit nadeel van het three stone fire was bij ons niet eens bekend, dus een mooi extra voordeel van de jiko.

De rest van de week lekker verder wezen bouwen aan jiko nummer vijf in de keuken. In de loop van de week kwamen er ook nieuwe vrouwen in de keuken omdat er natuurlijk nieuwe patiënten in het ziekenhuis komen en er weer patiënten uit het ziekenhuis ontslagen worden. Het was heel mooi om te zien hoe deze vrouwen ook op de jiko’s beginnen te koken. Ze komen aanlopen en kijken in eerste instantie verbaasd als ze iedereen op de jiko’s zien koken, maar omdat iedereen er op kookt begonnen zij ook gewoon op een deel van de jiko die niet in gebruik is te koken.

Aan het eind van de week jiko nummer vijf in de guardians kitchen zo goed als afgerond. We moeten nou alleen nog deurtjes maken voor alle jiko’s zodat de ruimte waar het vuur in wordt gemaakt afgesloten wordt en de warmte behouden blijft. Ook moeten er voor de schoorstenen platen worden gemaakt zodat het niet in kan regenen en moeten we afdekplaten maken om de gaten die niet in gebruik zijn tijdens het koken op de jiko af te dichten.

Afgelopen week ook een middag mee geweest naar een dorpje voor het Supplementair Feeding Program. Bij dit project wordt er gekeken naar kindjes die ondervoed zijn, deze kinderen worden op genomen in een programma waarbij ze onder toezicht staan en extra voeding krijgen. In het dorpje waren wij als drie blanken echt weer een attractie voor de mensen en dan met name voor de kinderen. Samen met Laurens Jan lekker zitten dollen met de kids en foto’s zitten maken, wat ze geweldig blijven vinden. Aan het eind nog een klein baby’tje opschoot gehad die als een van de weinige niet bang was voor blanken.

Vanmorgen in de achtertuin lekker zoet geweest met kleren wassen. Heerlijk in zwembroek en op slippertjes genieten van het zonnetje en dan met twee tonnen en een kraan die continue aanstaat de was met hand doen. Oftewel er een lekker water ballet van maken. Vanmiddag lopen we waarschijnlijk even naar het dorpje Thete toe, even rond hangen op de markt en een lekker koud biertje halen, dat hebben we hier thuis niet omdat we niet eens een koelkast hebben.

Jeroen