Safari, bergje beklimmen en veel meer!

Zo eindelijk weer eens de beschikking over internet, dus ik kan weer een mooi verhaaltje neerzetten sinds mijn vorige berichtje. Het bleek dat er toch niet overal een internetverbinding was net zoals we in de lodge in Nkhata Bay hadden. Zo’n anderhalve week geleden werd het tijd om uit Nkhate Bay te vertrekken richting Lilongwe om de camera op te halen voor Laurens die meegenomen werd door de vriendin van Carlijne.

We waren om vijf uur opgestaan om met de grote Axa bus van de National Bus Company mee te kunnen. We waren al gewaarschuwd dat ze soms eerder vertrekken dan gepland, dus we waren er ruim een uur van te voren. Echter bleek de bus in plaats van half zeven dus al om vijf uur vertrokken was. Mooi balen, dus maar eens gevraagd rondgevraagd voor alternatieven. Uiteindelijk in de minibus gestapt en ons naar de road block van de politie laten rijden. Daar zouden grote bussen passeren waarmee we naar Lilongwe zouden kunnen. Na een uur wachten daar hadden we er genoeg van en zijn we gaan liften. Na niet al te lange tijd konden we met een vrachtwagen mee met open laadbak voor dezelfde prijs als de Axa bus. Ideaal, dus zeven uur lang lekker languit in de bak van de vrachtwagen gelegen om uiteindelijk rond een uur of drie ’s middags in Lilongwe aan te komen. Heerlijk genoten van het uitzicht vanuit de truck, het was alleen wel goed warm zeven uur lang in de volle zon zitten.

In Lilongwe hebben we uiteindelijk twee nachten geslapen bij vrienden daar. Na Carlijne en der vriendin gezien te hebben en de nieuwe camera te hebben zijn wij doorgegaan met ze tweeën richting Monkey Bay. Ook hier naar toe veel gelift en zelfs een lift gescoord met een pick up van de politie. In Monkey Bay zijn we in de Mufasa Lodge beland, echt een te mooi en rustig plekje in een verlaten baai. Bij deze lodge hebben ze geen stroom, maar daar zijn we ondertussen wel aan gewend. Dag twee in Monkey Bay zijn we met een klein bootje naar een eilandje gepeddeld en zijn we daar naar de top gelopen. Echt een te mooi uitzicht over Monkey Bay en over Lake Malawi. Om het hoekje zit ook het huis van de president van Malawi, dus zelfs dit konden we zien. In de Mufasa Lodge nog een Nederlands stel ontmoet. Later bleek dus dat die kerel oorspronkelijk uit De Rijp komt, de zoon van dokter Renkema, echt te toevallig weer, wat is wereld toch weer klein

De dag erna zijn we doorgegaan naar Cape Maclear, naar een andere Lodge van Mufasa. Naar Cape Maclear een lift gekregen met de pick up van Mufasa Monkey Bay. De weg hier naar toe ook weer genoten, we reden dwars door Lake Malawi National Park. Met ons in de pick up zaten een Finse kerel met Malawiaanse vriendin dus met hun ’s middags een mooi boot tripje gemaakt bij Cape Maclear. Met een bootje naar een eiland gevaren waar we bij de rotsen vissen met onze handen hebben leren vangen! Eigenlijk heel eenvoudig, gewoon een stukje brood in je handen onder water houden en snel genoeg je handen dicht knijpen. Je moet wel snel genoeg wezen, maar het lukte wel een paar keer. Daarna wezen snorkelen rondom de rotsen waarbij we omringd werden door duizenden kleine vissen die eerst al volop rondom onze benen zwommen en aan de benen sabbelden toen we vis met de handen probeerden te vangen. Na een tijde volop genoten te hebben van het snorkelen zijn we verder gegaan met de boot. Eerst nog zee arenden gaan voeren door visjes vanuit de boot te gooien, daarna nog een rondje rondom een ander klein eilandje gevaren.

’s Avonds gaan eten bij een local restaurantje. Ondertussen zijn we aardig fan geworden van deze restaurantjes, ze zijn gezellig, lekker en goedkoop, maar zo nu en dan echt goed en lekker eten zit er ook wel tussen natuurlijk. Na het eten even in een local barretje wezen kijken en toen maar snel terug richting de lodge omdat er aardig noodweer opkomst was. Goed harde wind meegemaakt die avond en veel regen en natuurlijk weer eens een stroomuitval.

De volgende ochtend alweer afscheid genomen van Mufasa Lodge in Cape Maclear. Achterin de pick up van een Zuid Afrikaanse kerel die we in Mufasa Monkey Bay hebben leren kennen zijn we meegereden naar Liwonde. Samen met het Nederlandse stel, waaronder dus de Rijper kerel zijn we in Liwonde in een local resthouse beland. ’s Avonds in een restaurantje gegeten met ze vieren en daarna nog wat gedronken bij een locale disco.

De volgende ochtend met toeval in contact gekomen met een andere lodge eigenaar toen we een safari door Liwonde National Park wilden regelen. Dus met ze vieren besloten om het resthouse te verlaten en te gaan overnachten in Liwonde Safari Camp, direct aan de rand van Liwonde National Park. Met de pick up taxi daarna toe toevallig nog drie andere Nederlanders opgepikt. Twee Nederlandse meisjes die ook vrijwillegers werk doen in Malawi met een moeder die op vakantie was en haar dochter kwam opzoeken. Ook hun belande in dezelfde lodge als ons. Bij aankomst bleek dat deze lodge dus compleet nieuw was en wij eigenlijk de eerste echte gasten waren. Ook hier weer een onwijs mooi plekje te pakken en alweer een lodge zonder stroom.

Gelijk die middag een safari gedaan met een Jeep. Echter zaten we al na tien minuten vast in een goed dikke plas, dus we moesten wachten op een andere auto om ons eruit te trekken. Dit ging vrij makkelijk dus naar mooi verder gereden. Vervolgens al gauw mooi op het dak geklommen van de jeep om zo het best van de safari te genieten. Helaas hebben wij de safari niet in de beste tijd van het jaar gedaan waardoor we niet eens olifanten gezien hebben. De olifanten zitten vanwege het regenseizoen diep in het park dus die zijn niet zien. Giraffe’s komen niet voor in Malawi en er zijn slechts zeven leeuwen in het park. Al met al wel heel veel mooie natuur en ook wilde dieren gezien zoals apen, zwijnen, gazelle’s, antilopen, buffels, dus het was wel een onwijs gave middag. Tegen de avond op een mooi plekje in het park de sunset gezien om daarna weer terug te rijden naar de lodge.

De dag na de jeep safari zijn we met ze vijfen een water safari gaan doen met een kano. Twee gidsen peddelden de kano’s vooruit en die brachten ons tot slechts 20 meter van een hele groep nijlpaarden, echt te vet om zo dicht bij te zijn. Verder nog een heel stukje langs de rivierbedding gevaren, alleen geen wilde dieren gezien omdat het te warm was op dit moment van de dag. ’s Avonds met Laurens nog op nijlpaarden jacht gegaan omdat deze erg ver vanuit de rivier schijnen te lopen ’s nachts. Bij een andere lodge bij de rivier beland in het midden van de nacht waar we ineens vanuit het niets de nijlpaarden overal om ons heen hoorden. Op dat moment ging de adrenaline echt door ons lijf omdat we natuurlijk geen idee hebben of die beesten achter ons aan komen rennen of niet. Uiteindelijk geen nijlpaarden gezien, maar ze waren wel enorm dichtbij. We hebben door die dikke verse voetstappen gelopen van ze.

Na drie nachtjes Liwonde werd het tijd voor onze volgende bestemming. Met een pick up taxi naar Liwonde town gebracht en natuurlijk onderweg zeiknat geregend achterin de pikc up. Vanaf Liwonde town zijn Laurens en ik weer gaan liften en zijn we voorin de cabine van een vrachtwagen beland. Nog een stukje om gereden om zakken kunstmest op te halen. Deze route ging off road en het leek wel op de dakar rally. In de loop van de middag in Limbe aangekomen waarvandaan we een minibus genomen hebben richting Mulanje. We hadden namelijk als doel om Mulanje Mountain te beklimmen van 3005 meter hoog!

In Mulanje town een leuk local resthouse opgezocht met een leuk barretje erbij. Daarna maar eens een lekker pizza gescoord ergens in het dorpje. Vervolgens op tijd gaan slapen omdat we de volgende dag op tijd wilden zijn om de berg te beklimmen. Van kerstavond dus weinig meegekregen.

Op eerste kerstdag zijn we ’s ochtends rond een uur of acht na het onbijt na info Mulanje gelopen om een gids te scoren die ons mee de berg op zou kunnen nemen. Info Mulanje was dicht vanwege de kerstdagen, maar er waren natuurlijk mensen die ons wilden helpen. Dus een gids gescoord, slaapzakken geregeld en eten voor drie dagen ingekocht. Rond een uur of elf onze tocht omhoog begonnen. Natuurlijk waren wij totaal onvoorbereid, hadden simpele schoenen aan, verkeerde tassen, geen regenkleding, maar hier in Malawi nemen de gidsen je evengoed mee omhoog. Na een wandeling en beklimming over allerlei paadjes, watervallen, steile hellingen waarbij je alleen kon vasthouden aan graspolletjes op de rotsen, kwamen we na vier en half uur bij de CCAP hut aan. Daar de kleren laten drogen, lekker eten gekookt en natuurlijk nog twee Nederlanders tegengekomen. Verder dus heerlijk kerst gevierd boven op de berg met uitzicht over een heel mooi plateau boven op de bergen en een prachtige sunset.

De volgede dag eerst een wandeling en beklimming van bijna vier uur gemaakt richting de volgende hut, de Chisepo hut. Deze hut bevind zich onder de Sapitwa top, het hoogste punt van Mount Malunje. Vanuit de Chispe hut zijn we rond elf uur vertrokken richting de top. Na een beklimming van drie uur hebben de top toch echt gehaald. De beklimming was achteraf totaal niet zonder risco en voor Europeese begrippen zal het totaal onverantwoord zijn, helemaal als je weet dat er zo’n drie a vier mensen per jaar op deze berg dood gaan. Gelukkig hadden wij een goede en ervaren gids bij ons die ons keurig over de paden en routes bracht.

Op de top was het echt genieten, wat een stilte en we hadden zelfs mazzel met het uitzicht. Aan twee kanten van de berg waren er geen wolken dus we hebben heerlijk vanaf 3005 meter hoog naar beden kunnen kijken. Omdat de berg echt een rots is in een voor de rest vlak landschap is dat dus echt hoog en een onwijs mooi gezicht. Na genoten te hebben van de top zijn we weer afgedaald richting de Chisepo hut. Hier aangekomen waren we echt helemaal gesloopt en deed alles in de benen en voeten pijn. Wat wil je na negen en half uur lopen en klimmen.

De volgende ochtend even na zeven uur weer vertrokken voor onze toch omlaag. Na ruim zeven uur kwamen we weer veilig beneden aan op een ander punt waarvandaan we vertrokken waren. Hier beneden was er een onwijs mooie zwemgelegenheid in een meertje in de rotsen. Heerlijk gezwommen wat erg lekker was voor de benen want die waren nou helemaal kapot. Daarna het laastste stukje gelopen naar het punt waar de minibus zouden nemen richting Mulanje town. Net op tijd, echt op de seconde, stapte we in de minibus voordat het onwijs hard begon te regenen.

In Mulanje Town weer naar ons locale motelltje gelopen waar we eerste een lekker koud biertje genomen hebben om vervolgens onze spullen die we achter gelaten hadden daar weer bij elkaar te pakken. Na ’s avonds weer lekker pizza gegeten te hebben, hebben we nog een nachtje in dit motel doorgebracht.

Vanmorgen na het ontbijt zijn we vertrokken richting Blantyre, de voormalige hoofdstad van Malawi. Tot mijn groote blijdschap kwam ik er achter dat we ineens nog een dag extra hebben voordat we terug keren naar Mtendere. Af en toe is het besef van tijd hier helemaal zoek. Nou zitten we dus in een lodge in Blantyre waar vanacht en morgen zullen verblijven. Natuurlijk viel tijdens het typen van mijn verhaaltje de stroom hier weer eens uit waarna het internet niet meer werkte. Dus gistermiddag aan het eind van de middag Blantyre ingeweest en rondgekeken. Wel grappig, maar de dorpjes vinden we toch mooier. Beetje rondgehangen bij een barretje, pizza gescoord en later bij onze lodge bleek het gezellig druk in de bar van de lodge dus daar ook nog een tijdje aanwezig geweest.

Ondertussen nog een hele hoop mooi foto’s gemaakt, alleen gaat het helaas niet lukken om deze er hier op dit moment op te zetten. Misschien terug in Mtendere dat ik ze er op kan zetten, zal wel mooi wezen. Voor nou tot ziens maar weer, en ik denk tot gauw omdat ik in Mtendere waarschijnlijk wel weer makkelijk de beschikking heb over internet zodra Carlijne weer terug gekeerd is met haar telefoon.

Jeroen