Nog steeds geen water

Hier in Afrika blijkt meer weer dat je nooit ergens van moet uitgaan wat de mensen zeggen. Vandaag zouden we eigenlijk weer stromend water hebben, maar dat blijkt dus niet zo te zijn. Met het recht zetten van de water tank hebben ze leidingen los gehaald en ze willen er een extra pomp tussen zetten. Die pomp zit er nog niet en de leidingen zijn ook niet aangesloten, dus ik ben heel benieuwd wanneer ze dit gaan afmaken. Ondertussen zitten we dus al een week zonder stromend water en het aller gekste hiervan is dat het ziekenhuis ook gewoon rustig zonder stromend water zit. Het kan hier allemaal gewoon.

Toch is het wel heel mooi om te zien hoe de mensen er hier mee omgaan, ze schakelen de knop om en gaan gewoon rustig grote emmers water halen bij de handpomp een kleine 100 meter verderop. Ook onze vrouwelijke malawiaanse huisgenoot is hier echt te fanatiek mee, die heeft rustig om 6 uur ’s ochtends als wij wakker worden al vier grote tonnen gevuld met water overal in en rond huis staan. Dus koken, afwassen en douche doen we nou gewoon met tonnen water.

Met het gat in de grond dat als wc dient zijn we minder blij. Overdag is het niet zo’n ramp om hier even je behoefte doen maar zodra het donker is wel. ’s Avonds zit dat hok namelijk vol met kakkerlakken. We hebben ’s avonds al meer last van deze beesten in de keuken, douche en de wc maar dat hok achter de douche waar dat gat zit dat zit echt overvol. Nou ben ik overdag een keer met me stomme kop met een zaklamp in dat gat gaan schijnen om te kijken hoe diep het is, toen kwam ik er gelijk achter waar al die kakkerlakken overdag zitten, in dat gat dus. Echt honderden van die beesten, dus zodra we weer water hebben en gebruik kunnen maken van de gewone wc gaan we eens even een mooie goed passende afdekplaat maken voor dat gat zodat die beesten er ’s avonds niet uitkunnen. Hopelijk hebben we dan zo goed als geen last meer van die beesten.

Met de Jiko’s bouwen gaat het allemaal lekker. De bouwers gaan gewoon door ondanks dat hun ook niet makkelijk aan water kunnen komen om cement te maken. Ze vullen eens in de zoveel tijd een groot olievat bij hun werkplek en kunnen zo toch door gaan. Bij de keuken waar de familieleden van de patiënten eten koken staan nou drie grote Jiko’s die bijna compleet afzijn. Van de week moesten we ook gaten in de golfplaten maken voor de schoorstenen, dit klusje bleven ze echter maar uitstellen omdat ze daarvoor een beitel nodig hadden die net van de week verdwenen was.

Omdat ik toch graag wilde dat het werk doorging ben ik dus op een ochtendje maar even naar het dorpje Thete geweest om daar even een beitel te laten maken. Hiervoor hebben we gewoon een dik stuk betonijzer afgezaagd waar ik in Thete even een scherpe punt aan heb laten slijpen. Dit klusje koste 100 kwacha, oftewel 50 euro cent. De prijzen hier blijven me echt nog steeds verbazen. Zo heb ik van de week ook een keer een gat in me broek laten dicht maken voor slechts 20 euro cent.

Met de beitel konden we de dag erna ’s ochtends mooi op tijd beginnen met de gaten in het dak, want dan zijn de golfplaten nog niet zo erg opgewarmd. Na de gaten hebben we kleine schoorsteentjes op het dak gemetseld, hier moeten alleen nog afdekplaten opkomen zodat er geen water naar binnen loopt als het regent. Al met al toch wel een erg warm klusje in de loop van de ochtend, ik ben dan ook een lekker kleurtje opgedaan dan van dat ochtendje op het dak werken.

Verder zijn we deze week ook weer een keertje met de ambulance naar Dedza geweest om een patiënt weg te brengen. Daarna hadden we even de tijd om daar over de markt te gaan om wat noodzakelijke dingen te kopen. Op de markt begon er ineens een klein meisje 10 meter verderop in de armen van haar moeder te huilen. Toen we zwaaiden werd het alleen maar erger, zij was echt bang voor ons als blanke, maar we waren wel verbaasd dat dit van ruim 10 meter afstand al zo erg was. De wat oudere kinderen maken er meestal een spelletje van en rennen hard weg als je even achter ze aan rent. Daarna komen ze net zo vrolijk weer terug rennen om weer op een paar meter afstand je aan te kijken en gek te doen. Onderweg terug werden we gebeld door het ziekenhuis dat we op moesten schieten omdat er nog een patiënt naar Dedza moesten brengen. Dus uiteindelijk in het donker terug in Mtendere aangekomen na ons tweede ritje.

Ook wel weer mooi gezien hoe mensen hier met spullen omgaan. Ze repareren het zolang het kan en gooien echt niks weg. Een mannetje van het ziekenhuis vroeg of wij zijn dvd speler konden reparen die hij waarschijnlijk ergens gevonden had. Toen ik hem openhaalde bleek dat het hele gedeelte om de dvd te kunnen lezen ontbrak, geen wonder dat de dvd speler niet werkte. Daarna had hij nog aan Laurens Jan nog gevraagd of we misschien tweede hands onderdelen hiervoor konden regelen in Lilongwe. Wij zouden dat ding allang weg gegooid hebben en een nieuwe gekocht hebben. Het zelfde met een elektrisch kooktoestel van een man hier. Hij had nieuwe verwarmingsspiralen gekocht en gevraagd of wij die er in konden zetten. Natuurlijk waren het niet de juiste onderdelen voor dit type, maar met een beetje improviseren werkt het allemaal wel weer.

Van de week ook een keer aan het einde van de middag kunnen genieten van prachtige bliksem in de lucht. De bliksem was ver weg, de donder konden we niet eens horen, maar wel onwijs mooi om te zien. Van het weekend zijn we ’s middags nog even naar de markt in Thete geweest. Op de weg terug zijn we binnendoor gelopen via de shortcut naar Mtendere. Het begon al donker te worden maar omdat we iemand van hier bij ons hadden die de weg wist was dat geen probleem. Geweldig om door dit landschap zo te kunnen lopen als het al donker wordt.

Voor nu was dit het wel weer zo’n beetje. Hopelijk dat ze morgen weer alles aan gaan sluiten zodat we weer water hebben, dan kunnen we ook eindelijk dat gat afdichten. Zo eerst nog maar eens even naar de pomp lopen om wat flessen water te vullen.

Jeroen